SÖYLE KİMİNLE KONUŞTUĞUNU, SÖYLEYEYİM KİM OLDUĞUNU
Cahil insandan dost olmaz. Cahil insanın kimseye faydası yoktur. Hatta
zararı çoktur.Elimizde geceyi aydınlatan bir ışık olmalı bu söz.. Cahil insanın
dostluğundan fayda gelmez, hatta zarar bile gelir.
Hep anlatılan bir masaldır. Masal deyip geçmeyelim. İbret alalım. Bir ayı
ile bir insan dost olmuşlar. Bu ikili nereye gitse, herkes korkuyla ikisine de
el pençe divan, saygı gösteriyor. Adam çok memnun. Ayıve adam mesut bir hayat
sürüyorlarmış.
O yıllarda şimdiki gibi yerel yönetimler varmıymış. Veya bu kadar
başarılı değillermiymiş. Orası teferruat. Fakat kara sinekler her yerde
bol miktarda uçuşurlarmış.
Ayıyı dost bellemiş olan bu adam, bir ağacın gölgesinde uyuyayım
demiş. Bekçisi ve dostu ayı ise, onun rahatı için pür dikkat tetikte..
Bir karasinek adama dadanmış. Uyumak ne kelime, tam kendinden
geçecek, sinek alnına konuyor. Ayı eliyle savuşturuyor. Fakat sinek
bir daha bir daha durmadan hamle yapıyor..
Ayı bakıyor olacak gibi değil. Yakınlardan kocaman bir taş alıyor. Adamın
alnına konan sineği bir vuruşta öldürüveriyor.
Tabii ayı ile dost olan bu adam da aynı anda canını veriyor..
Bu bir hikayedir. Şimdilerde koruma altında olan ayılara fazla söz
söylemeyelim. Anlatılmak istenen fikir, insanın dostlarını seçerken çok dikkat
etmesi gerektiğidir.
Anlayana sivrisinek saz. Anlamayana davul zurna az..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder